21 Οκτ 2017

ΚΟΡΙΟΛΑΝΟΣ του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ στο θέατρο ΣΗΜΕΙΟ



          Το Θέατρο ΣΗΜΕΙΟ σε συνεργασία με την εταιρία παραγωγής ΛΥΚΟΦΩΣ, παρουσιάζει τον ‘Κοριολανό’ του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ σε σκηνοθεσία του Αλέξανδρου Διαμαντή.

ΠΡΕΜΙΕΡΑ 6 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

Σκηνοθεσία
 Αλέξανδρος Διαμαντής.



Η τελευταία τραγωδία του Σαίξπηρ (1606/-07), ένα από τα σημαντικότερα έργα του παγκόσμιου ρεπερτορίου, το οποίο στην Ελλάδα έχει παρουσιαστεί μόνο άλλες τέσσερις φορές, εξετάζεται εδώ κάτω από νέο φως, απογυμνωμένο από κάθε περιττό στοιχείο, μέσα σ’ένα βίαιο και ηρωικό σύμπαν.

Ένας εξαμελής θίασος υψηλών αξιώσεων: Ιωάννης Παπαζήσης, Παρθενόπη Μπουζούρη, Στάθης Μαντζώρος, Ορόρα Μαριόν, Άρτεμις Γρύμπλα, Νικόλας Μίχας, υπό την καθοδήγηση ενός εξαιρετικά νέου, αλλά δοκιμασμένου σκηνοθέτη, αναλαμβάνει να αναπαραστήσει την ιστορία του μεγάλου ιδεολόγου που προτίμησε να βαδίσει ενάντια στην ίδια του την πατρίδα, παρά να προδώσει τις ιδέες του. Οι ακραίες θερμοκρασίες που αναπτύσσονται στο ασφυκτικό περιβάλλον της διεκδίκησης και της διατήρησης της εξουσίας, διατρέχουν το έργο. Κάθε αγαθή ανθρώπινη προαίρεση, κάθε αίσθημα και κάθε συμπεριφορά έχει οξειδωθεί από την εμμονή με την κυριαρχία επί των πάντων.

 Όλοι οι ήρωες του έργου έχουν απόλυτη συνείδηση των πράξεών τους και ακλόνητη προσήλωση στις προθέσεις τους· πρόκειται για έναν μέχρι τελικής εξόντωσης αγώνα, για μια θανατηφόρα πάλη του ανθρώπου με τη μοίρα του μέσα στο περίοπτο δημόσιο σφαγείο της εξουσίας.                                    
Λιμός σαρώνει τη Ρώμη. Ο Γάιος Μάρκιος Κοριολανός, εθνικός ήρωας, πολεμιστής γενναίος και αλαζόνας, απεχθάνεται το λαό. Στο μεταξύ ξεσπάει πόλεμος με τους εχθρούς των Ρωμαίων, τους Βόλσκους, από τον οποίο ο Κοριολανός γυρνάει θριαμβευτής. Κατευθυνόμενος και χειραγωγούμενος από τους πολιτικούς της άρχουσας τάξης, αλλά και από την ίδια του τη μητέρα, τη Βολούμνια, ο Κοριολανός μπλέκει σ’ένα πολιτικό παιγχνίδι, και καταλήγει στην εξορία. Ζητώντας την εκδίκηση, συμμαχεί με το θανάσιμο εχθρό, δικό του και της Ρώμης, τον Βόλσκο πολέμαρχο, Τούλλο Αουφίδιο και βαδίζει ενάντια στην πατρίδα του. Ο αδιάλλακτος χαρακτήρας του και η πολιτική άγνοια που τον οδήγησαν στην εξορία, γίνονται και η αιτία του θανάτου του, στα χέρια των νέων του συμμάχων.







ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:



Μετάφραση: Ερρίκος Μπελιές.

Σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Διαμαντής.

Σκηνογραφία: Μικαέλα Λιακατά.

Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα.

Φωτισμοί: Άννα Σμπώκου.

Βοηθός Σκηνοθέτη: Βικτόρια Στιμπέλσκι.

Επικοινωνία: Ειρήνη Λαγουρού.



ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ:



Ιωάννης Παπαζήσης: Κοριολανός.

Παρθενόπη Μπουζούρη: Βολούμνια-Αουφίδιος.

Στάθης Μαντζώρος: Μενένιος-Βόλσκος Συνωμότης.

Ορόρα Μαριόν: Βρούτος-Βιργίλια.

Άρτεμις Γρύμπλα: Επαναστάτης-Κομίνιος-Βαλέρια-Βόλσκος Άρχοντας.

Νικόλας Μίχας: Επαναστάτης-Σικίνιος-Λάρκιος-Νικάνωρ.



ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:



Ημερομηνίες: από 6 Νοεμβρίου έως 16 Ιανουαρίου, κάθε Δευτέρα και Τρίτη.

Ώρες: 21:15

Τιμές Εισιτηρίων:

Κανονικό: 12 ευρώ.

Μειωμένο: 8 ευρώ.

Ομαδικό: 10 ευρώ.


ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ



            Στην εποχή μας, ταιριάζουν έργα  ηρωικά, σκληρά και βίαια. Ο Κοριολανός είναι ένας ήρωας, ο οποίος έχει θυσιάσει κάθε στιγμή της ζωής του για χάρη της πατρίδας του, για την έκφραση μιας Ιδέας. Αφοσιωμένος στην Ιδέα του και τυφλωμένος από την ακλόνητη προσήλωσή του σ’ αυτήν, όταν η πατρίδα του παύει να εκφράζει αυτή την Ιδέα, ο Κοριολανός εκστρατεύει εναντίον της.

            Είναι ένας αδιάλλακτος υποστηρικτής της αριστοκρατικής ολιγαρχίας, ο οποίος σιχαίνεται τον φτωχό λαό που είναι «ανίκανος να κυβερνήσει και απρόθυμος να κυβερνηθεί». Αποτελεί έναν ξεκάθαρο εχθρό του λαού, έναν εν δυνάμει τύραννο. Ωστόσο, η αγάπη του για την πατρίδα και η γενναιότητα του, στους κρίσιμους καιρούς που περνάει η πολιτεία, τον καθιστούν απαραίτητο· ιδιαίτερα στην άρχουσα τάξη των Πατρικίων, όπου βλέπει στο πρόσωπό του, έναν αήττητο και αφοσιωμένο σύμμαχο, που μπορεί να στρέψει στους εξωτερικούς, αλλά και στους εσωτερικούς εχθρούς της, αφανίζοντας τους. Για να επιτευχθεί όμως αυτό και για να μην καταστεί επικίνδυνος και σε αυτή την ίδια την άρχουσα τάξη, πρέπει να βρίσκεται διαρκώς υπό τον έλεγχό της. Έτσι λοιπόν προετοιμάζεται για το αξίωμα του ανώτατου άρχοντα, του Υπάτου, το οποίο, λόγω της πολιτικής του απειρίας, θα μπορέσει να ασκήσει μόνο κάτω από τον απόλυτο έλεγχο και επιρροή της. Από την άλλη μεριά, οι ηγέτες του λαού, βρίσκονται σ’ ένα μοιραίο σταυροδρόμι όπου οι εξουσίες τους, είτε θα αφανιστούν, είτε θα γιγαντωθούν, πράγμα το οποίο εξαρτάται από την άνοδο ή την πτώση του Κοριολανού.

            Το θέμα, λοιπόν, του έργου δεν είναι τελικά η φύση των απόψεων του Κοριολανού, ούτε ο χαρακτηρισμός του ως σωτήρα του έθνους ή ως εχθρού του λαού. Είναι το ίδιο το σύστημα και ο θεσμός της εξουσίας, καθώς και οι μηχανισμοί με τους οποίους λειτουργεί το περιβάλλον μέσα στο οποίο κάποιοι συγκεκριμένοι, ορίζουν τη ζωή και τη μοίρα όλων. Η μεγαλοφυΐα του έργου εντοπίζεται στη σαφήνεια της περιγραφής αυτού του περιβάλλοντος και η τραγικότητά του στην τοποθέτηση ενός ανθρώπου που παραμένει ανόθευτα ειλικρινής, μέσα στους μηχανισμούς αυτών των διαδικασιών.

Η εξόντωση του Κοριολανού είναι ολοκληρωτική και εκ των προτέρων ολοφάνερη και έγκειται στην περήφανη προσήλωσή του σ’ ό,τι ο ίδιος θεωρεί σωστό. Η ειλικρίνεια και η τιμιότητά του συντελούν κατ’ αυτό τον τρόπο στον αφανισμό του, πολύ περισσότερο από την εύκολη εξαπάτηση, τους κυνικούς χειρισμούς και το ζήλο των κατόχων και των διεκδικητών της εξουσίας.

Κάθε σύστημα που λειτουργεί με εξουσιαστές και εξουσιαζόμενους, ενέχει την επιβολή και την κυριαρχία των πρώτων πάνω στους δεύτερους. Έχοντας υπόψη αυτό το σχήμα, η ελπίδα για μια καλύτερη ζωή, καθώς και κάθε προσωπική πίστη και ιδεολογία, αποτελούν οχήματα στα χέρια οδηγών που στον ορίζοντά τους υπάρχει μόνο η απόκτηση, η διατήρηση, η διαχείριση και η απώλεια της εξουσίας. Κι όμως, η ελπίδα και η πίστη είναι ο θεμελιώδης τρόπος για να ερχόμαστε κοντά ο ένας στον άλλον, να αισθανόμαστε μέρος ενός συνόλου και να βγαίνουμε από την απομόνωση της ανθρώπινης κατάστασης. Έτσι, γινόμαστε κοινωνία, κοινότητα, φίλοι και οικογένεια και αναζητούμε συνοδοιπόρους στην πορεία μας από τη μήτρα στον τάφο. Το μέγεθος της γενναιότητας του ανθρώπου είναι ακριβώς η σημασία και η τιμή που δίνει σ’ αυτές τις σχέσεις. Σήμερα, περισσότερο ίσως από ποτέ άλλοτε, η ανάγκη μας για ελπίδα και πίστη είναι πυρετώδης, όπως και η ατράνταχτη γενναιοφροσύνη που έχουμε μπροστά στην κοινή μοιραία κατάληξη, για να μπορέσουμε να πούμε πως ζήσαμε ως άνθρωποι και όχι σαν ζώα. Ο Κοριολανός είναι η ιστορία ενός ανθρώπου που δεν δίστασε να πετάξει την ζωή του, ούτε πρόδωσε ποτέ τις ιδέες του και επομένως την ανθρώπινή του τιμή.



Α. Ν. Δ.